Blog

In principe willen wij op de website geen “nieuws” meer plaatsen en communiceren wij alle geruchten en berichten via Twitter (bedrijfsbeleid enzo). Echter op 27 februari jongstleden schreven wij dat Feyenoord een nieuwe hoofdsponsor had gestrikt voor de toekomst. Dat verhaal is te groot voor 140 tekens en we krijgen erover ook teveel vragen. Op die dag stelden wij dat dat ‘waarschijnlijk’ al vanaf aankomend seizoen zou kunnen zijn, maar dat is niet het geval. Volgend seizoen speelt Feyenoord ‘gewoon’ nog met OPEL op de borst (FYI: het logo gaat groter worden, de tekst kleiner). Wanneer de nieuwe sponsoring dan wel ingaat weten we niet exact. Het kan zijn dat OPEL zijn contract uit gaat dienen (medio 2017) het kan ook zijn dat er weer een tussentijdse wisseling plaats gaat vinden. Wat we wel weten is de naam van de sponsor en wat overige kleine details. Het navolgende is bevestigt vanuit meerdere bronnen, en voor wie twijfelt aan het realiteitsgehalte mag zelf op onderzoek uit gaan. Meer info daarover onderaan 😉 . Voor wie denkt, waar komt deze informatie dan vandaan? Direct uit de top van de Rabobank en Feyenoord zelf!

Daarmee is ook de kogel door de kerk: De Rabobank zou de nieuwe sponsor van Feyenoord worden. Recent zijn ze gestopt in het wielrennen waardoor een groot sponsorbudget is vrijgekomen om in te vullen. Rabobank wil niet langer sponsoren om het sponsoren, maar partijen zoeken die aansluiten bij het imago. De boerenleenbank lijkt daarbij Feyenoord als ideale kandidaat te zien met het huidige (en in potentie veel groter toekomstig) internationaal allure. Rabobank Rotterdam zou dit tevens willen combineren met een vestiging nabij het stadion. De Rabobank is groot voorstander van renovatie en ziet De Kuip vanwege zijn ligging, bekendheid, parkeercapaciteit en bereikbaarheid als de allerbeste plek voor eventueel een extra locatie (nu Blaak 333). Exacte bedragen zijn bij ons logischerwijs onbekend, maar de deal zou ‘veel hoger’ zijn als die van OPEL (+/- 5 miljoen per jaar volgens recent onderzoek).

Waarheidsgehalte: Sinds dit jaar is Rabobank bordsponsor bij Feyenoord geworden. Mensen wijzen ons erop dat ING-bank strategisch partner is. Deze expliciete benaming lijkt te betekenen dat dit een andere bank niet in de weg staat voor sponsorschap. Ook is het niet ongebruikelijk dat bedrijven uit hetzelfde segment sponsor zijn van dezelfde club.

Zelf op onderzoek uit: Naar verluidt is dit verhaal ook gepresenteerd bij de Ronald McDonald Breakfast Club Rotterdam (klikkerdeklik voor website). Wij krijgen echter geen van de partijen die daarvan lid zijn zover om een boekje open te doen, dus mensen. Doe je best. Spreid je vleugels en ga zelf op onderzoek uit! Wij zijn ook “slechts” supporters. Het kan dus altijd zijn dat dit een broodje aap is, maar de details en invalshoeken zijn simpelweg veel te breed. Daarom durven we wel met enige zekerheid aangrenzende waarschijnlijkheid te zeggen dat dit verhaal zich in de toekomst zeker gaat ontwikkelen! Exact zoals we deden op 27 februari, en daar zijn wij erg blij mee! Feyenoord heeft grote sponsors nodig en als die worden gestrikt dan is dat meer dan goed werk van de betrokken directieleden!

Al is een praatje nog zo raar…

Vandaag, 18 april 2014, is weer een historisch moment in de geschiedenis van onze club. Hoofd-verkenner Wim van Sluis heeft op RTV Rijnmond een diepgaand interview gegeven die vele onderwerpen uit de afgelopen 7 jaar pijnlijk heeft blootgelegd.

Zo vertelde hij dat blijkt dat een nieuw stadion financieel zo weinig zou opleveren dat ons aller Feyenoord een zwarte toekomst tegemoet was gegaan. De cijfers liegen er niet om! Daarom is nu dan ook logischerwijs de keuze gevallen op renovatie van ons prachtige stadion. Ons stadion dat vele harten heeft veroverd in zijn 75 jarig bestaan, en dit gelukkig nog vele jaren zal blijven doen! De Kuip is Hét Origineel van Nederland, neen heel Europa! Het meest geliefde stadion van allemaal. Het indrukwekkendste stadion van allemaal. Het is goud waard. Het is het stadion dat alle andere stadions overbodig maakt.

Feyenoord zou HNS mogelijk niet overleven!

Hoofdverkenner, Wim van Sluis

U, wij, Feyenoorders, zijn voorgelogen over de renovatieplannen. Nu blijkt dat de eigen directeuren een hetze voerde tegen De Kuip, en zo ook dus tegen Feyenoord. Feyenoord zou HNS mogelijk niet overleven, aldus Van Sluis. Gudde, Van Merwijk, Van Well en elke andere HNS-voorstander-koekenbakkende-bestuurder, die bij onze club naar binnen is geglibberd, zette willens en wetens de toekomst van club op het spel. Vele insiders riepen het al, maar echte anti-Feyenoorders blijken het nu! Mensen die niet alleen speelde met de toekomst van de club, maar erger nog; uit waren op een toekomst zonder prijzen. Eentje in de middenmoot. Een toekomst zonder glorie. Waarom? Daar willen wij het antwoord niet eens op weten! Feyenoord moet weer Feyenoord worden! Eruit met die anti-Feyenoorders!

Op deze vrijdag 18 april 2014 doen wij een oproep rechtstreeks uit het hart. Een oproep aan elke Feyenoorder die zich Feyenoorder wil noemen. Aan hen die trots zijn op het Rood en Wit: Ga achter De Kuip staan! Staan zoals wij altijd al deden. Sta samen met ons achter ons machtige stadion!

Genoeg van dit al!! Feyenoord moet weer Feyenoord worden! Geen Woorden Maar Daden! Hand in Hand… Kameraden. LAAT JE HOREN!!!

 

Lachwekkende Situatie

Vorige week schreef ik een stukje proza waarin wij onze voorliefde voor Stadion Feijenoord wederom niet onder stoelen of banken staken. Wij zijn er namelijk van overtuigd dat De Kuip in al zijn schoonheid én tekortkomingen de ultieme huisvesting voor Feyenoord is. De Kuip is niet zomaar een stadion. Het is een groot gedeelte van de identiteit van de Stadionclub, die niet voor niets juist die bijnaam heeft gekregen. Wij vinden dat je je merkidentiteit niet zomaar aan moet passen, dat is namelijk 85% van je merkwaarde. Daarom heeft Heineken de kleur van zijn kratten en flessen aangepast aan hun logo, zal Coca Cola nooit zijn huisstijl veranderen van rood naar blauw en zal Apple geen tros druiven nemen als logo Daarom zal Google niet ineens een op juiste wijze gespelde versie van hun naam hanteren en zal ‘Oranje’ nooit thuisduels in het paars gaan spelen.

Identiteit is alles. Dat maakt van een groot bedrijf een grootmacht. Het gaat trouwens een ander verhaal worden als je identiteit zo slecht is als die van het Gelredome of de ArenA, dan moet je alle zeilen bijzetten om er iets van te maken. Koude, kille, betonbakken waar niemand wat bij voelt. Door geen enkele bezoeker geliefd. Het handjevol mensen dat een tatoeage heeft van die stadions doet het uit rancune jegens Het Origineel, niet omdat ze hun stadion met trots willen dragen. De bergen mensen die een tatoeage hebben van De Kuip daarentegen doen dat uit liefde. Hun stad. Hun club. Het is de reden waarom er het afgelopen jaar meer tatoeages zijn gezet van De Kuip dan ooit! Als afscheid nemen zoveel pijn doet weet je dat het nooit de juiste keuze kan zijn.

Een risicoanalyse schreef nieuwbouw af als ‘onwenselijk, amateuristisch en onuitvoerbaar’.

Contradictie die we niet zagen aankomen.

Jarenlang waren er kritische geluiden te horen die het voorgaande durfden te betwisten. De directie van Feyenoord riep immers ‘van emotie kan je niet leven’, en terecht. Van emotie kan je ook niet leven. Feit is wel dat je met emotie veel meer geld kan verdienen dan zonder emotie. Gelukkig lijkt er dan eindelijk ook enige realiteitszin te ontstaan bij Feyenoord. De verkenners zijn eruit: Er is geen betere optie dan het behouden van De Kuip. Uit de verkenning bleek namelijk, zoals wij hadden verwacht, dat de geschatte inkomsten bij nieuwbouw vrijwel evenredig zijn aan die van renovatie. Alsof dat ene feitje nog niet genoeg is om direct voor renovatie te kiezen (omdat je dan je succesvolle identiteit kan behouden)… zijn de (bouw)kosten en het afbreukrisico van nieuwbouw ook nog eens vele malen hoger dan bij renovatie. Een risicoanalyse schreef nieuwbouw af als ‘onwenselijk, amateuristisch en onuitvoerbaar’.

Wij vinden het toch wel heel bijzonder dat juist dat de woorden waren die de zogenaamde ‘wijze’-mensen bij Feyenoord gebruikten om renovatie weg te zetten na een gesprek van een half uur met Red de Kuip. Nu blijkt dat we met een nieuw stadion hadden geëindigd in de middenmoot van de Eredivisie vragen wij ons af: Waarom trekt niemand zijn voorlopige consequenties? Natuurlijk is het slechts een voorlopig advies van de verkenners, maar de kans dat de verkenning toch voor nieuwbouw gaat is ongeveer net zo groot als dat Feyenoord dit seizoen nog kampioen gaat worden. Begrijp ons niet verkeerd, mensen die goed werk doen mogen wat ons betreft altijd blijven zitten, maar deze situatie omtrent een aantal kernspelers is lachwekkend aan het worden. Zo mogelijk nog lachwekkender is de reactie van Commissaris Rene van Ierschot die vandaag in de krant ferm stelt “Kuipbaas blijft zitten”. Hoewel geschiedenis leert dat als mensen dit hardop gaan zeggen de messen reeds zijn geslepen en de hakblokken staan opgesteld. Toch is de unanieme keuze van Feyenoord voor kansrijke renovatie net zo bizar als het traject van de kansloze nieuwbouw. 7 jaar achterstand en 6 miljoen euro ontwikkelingskosten voor een plan dat zo matig was dat het niet eens op tafel mag blijven liggen tussen de plannen die er echt toe doen! Op bizarre wijze schofferen van beide renovatie-partijen BAM en Red de Kuip, en onder de streep doodleuk stellen dat die mensen moeiteloos een renovatietraject kunnen begeleiden.

Wij zijn slechts supporters met een gebalanceerde mening, maar laten we eerlijk zijn: Er is toch niemand op aarde die met iemand aan tafel gaat zitten die je zo geschoffeerd heeft, of in een geval nog erger: door het slijk gehaald?

Dit begint echt comedy capers te worden. Een lachwekkende situatie!

 

Er zijn boeken vol geschreven over het Feyenoord gevoel. Antwoorden variëren van ‘wij zijn er altijd’ tot ‘De Kuip is Feyenoord’. Vrijwel alle antwoorden zijn goed, en vrijwel alle antwoorden zijn ook fout. Het Feyenoord Gevoel is namelijk maar net wat je er zelf van maakt natuurlijk. Toch heeft Het Feyenoord Gevoel voor iedereen dezelfde gemeenschappelijke drager. Die drager is niet de eerste keer in De Kuip. De eerste keer de trappen op en de deuren door om daarachter een voetbalorgasme te vinden die zijn weerga niet kent. Die gemeenschappelijke drager vinden we niet in de grote, maar in de kleinste dingen zoals:

• Het Feyenoord gevoel is weten bij de bekendmaking van de laatste aankoop dat deze het ook niet gaat redden in onze Kuip.
• Het Feyenoord gevoel is trots zijn op een speler die van de critici een 3,27 kreeg voor zijn veldspel.
• Het Feyenoord gevoel is (stiekem) blij zijn als Ajax verliest, ook al is dat eigenlijk slecht voor Feyenoord zelf.
• Het Feyenoord gevoel is bij een loting direct weten of je wel of niet voor de poorten moet gaan liggen voor kaarten.
• Het Feyenoord gevoel is ‘s morgens wakker worden op een matchday terwijl je hersens tegen je oren zingen; en dan is altijd wat je hoort…

Maar het Feyenoord gevoel is wat ons betreft ook weten dat een ander stadion nooit De Kuip kan overtreffen. Wat automatisch ook betekent dat het merk ‘HNS’ nooit de waarde kan krijgen die De Kuip heeft. Wat op zijn beurt weer betekent dat de inkomsten van een nieuw stadion nooit die van een renovatie-variant kunnen overtreffen.

Echte Feyenoorders weten het van binnen. Daarom is 100% van de Feyenoorders diep van binnen ook voor het behouden van De Kuip. Dat is ook de reden waarom renovatie van De Kuip, van Feyenoord niet een van de laatste voetbalclubs van Europa gaat maken met een echt stadion. Het is ook de reden waarom de UEFA binnen 10 jaar de 14^e (!!!) finale in Rotterdam gaat organiseren. Het is de reden die ervoor gaat zorgen dat Feyenoord binnen 10 jaar weer bij de internationale top gaat horen, niet met commerciële Amerikaanse ellende, maar met het concept ‘puur voetbal’. De natte droom van staal en beton voor elke voetbalsupporter over de gehele wereld! Feyenoord is altijd de eerste, zal ook de eerste club worden die steenrijk gaat worden van de liefde voor het voetbal.

Wij voelen het van binnen: Dát is het Feyenoord gevoel! Nog 24 uur te gaan voor de verkenners der Feyenoord-stadions met hun advies naar buiten gaan treden. Nog 24 uur te gaan voordat we weten of het Feyenoord gevoel echt zo sterk is als wij denken!

“Wij willen de beste toekomst voor Feyenoord”, wellicht inmiddels een bekendere oneliner dan de titel van dit stuk. Daar is natuurlijk geen speld tussen te krijgen. Elke Feyenoorder wil de best mogelijke toekomst voor zijn of haar club, zou je denken. Inmiddels vele maanden na het HNS debacle blijkt steeds vaker dat toenmalige voorstanders eigenlijk ook wel wisten dat HNS een dramatische toekomst voor de voetbalclub Feyenoord zou betekenen. Gelukkig werd dat plan dan ook aan alle kanten getackeld. Nooit meer kampioen is tenslotte nog veel erger dan drie keer in veertig jaar. Pijnlijk maar “nooit meer” dat was echt de prognose geweest met HNS. HNS was slecht. De manier van presenteren helemaal dramatisch, want de cijfers waren zo slecht dat men niet inhoudelijk wilde reageren, maar slechts zich beriep op “onderbuikgevoelens en emotie”. Wat mij wellicht nog het meeste stak van allemaal was dat Feyenoord de bouwgigant VolkerWessels had uitgekozen. VolkerWessels een Amersfoorts bedrijf, dat ging nog wel. Op hun beurt hadden ze echter ene Roberto Meijer aangesteld als Architect… Een Amsterdammer. Gaan daar je nekharen al niet van overeind staan? Mijnes wel!!

Hoe dan ook; heden ten dage lijkt het erop dat de spreekwoordelijke ‘lei’ weer schoon is. Hoewel Feyenoord met een gigantische kostenpost aan ontwikkelingskosten werd opgescheept van dat slechte plan werden er geen consequenties aan deze mega-blunder verbonden. Gek is dat wel, maar in mijn optiek niet echt een probleem. Van fouten moet je tenslotte leren en niemand is foutloos. Om die reden heeft Feyenoord dan ook het zogenaamde ‘verkenners Trojka’ naar voren geschoven. De verkenners moeten volgens Feyenoords eigen jaarverslag 2012 – 2013 “De weg naar HNS plaveien”. Dat is dan weer wel een beetje gek, want iedereen is het inmiddels uniform eens dat HNS weinig goeds voorspelde voor de voetbaltak. Dat is toch waar iedere Feyenoorder voor komt. Is het niet?. Anyway; in de praktijk lijkt het erop dat de verkenners zich meer focussen op de best mogelijke toekomst voor Feyenoord, en dat vind ik fijn! Vizier op de toekomst dus! In dat kader wil ik de verkenners dan ook verblijden met een stukje club-geschiedenis. Van fouten moet je tenslotte leren, opdat je ze niet nogmaals maakt!

In 1934 waren de originele Feyenoorders met eenzelfde vraagstuk opgezadeld. Het terrein aan Den Kromme Zandweg sprong, in tegenstelling tot De Kuip trouwens, volledig uit zijn voegen op wedstrijddagen. Gammele noodtribunes werden al enige tijd ingezet om de gigantische aanloop van bezoekers te kunnen herbergen. Dat kon zo niet langer en dus schreef, oh de ironie, het toenmalige bestuur de architect van het Olympisch Stadion aan (Jan Wils, red.) om de eerste schetsen voor het Stadion Feijenoord te maken. U snapt het al: Dat was een Amsterdammer. En daarover is een verslag van de ledenvergadering der Feyenoord-voorvaderen in 1934 heel duidelijk:

Als Rotterdam iets tot stand wilde brengen waarmee ze – eerlijk gezegd – Amsterdam de ogen wilde uitsteken, moest het bestuur niet met een Amsterdamse architect aankomen

Ledenvergadering Feijenoord anno 1934 t.a.v. nieuw stadion.

“De architect van het Olympisch Stadion Jan Wils had op uitnodiging van het bestuur in 1934 al de eerste schetsen voor het Stadion Feijenoord gemaakt, maar Jan Wils was een Amsterdammer. Voor de ledenvergadering van Feyenoord was dit geen aanbeveling. De leden die zich tot tolk maakten van enig Rotterdams onbehagen over de eventuele keus van een Amsterdamse architect wilden niet van chauvinisme worden beschuldigd, maar als Rotterdam iets tot stand wilde brengen waarmee ze – eerlijk gezegd – Amsterdam de ogen wilde uitsteken, moest het bestuur niet met een Amsterdamse architect aankomen. Niet alle leden waren even bekend met het Olympisch Stadion, maar sommigen herinnerden zich dat Feijenoord voorzitter Van Zandvliet het bouwwerk van Wils eens een ‘onding’ had genoemd. Wils werd beleefd bedankt en het Rotterdamse architectenbureau Brinkman en Van der Vlugt kregen de opdracht. Nu het toch Rotterdammers moesten zijn, konden ze maar beter meteen de beste nemen.”

Anno 2013 was het weer zover: Feyenoorders riepen wederom het bestuur van de club terug en de Amsterdammers met hun ‘onding’ werden (weer) terug naar Amsterdam gestuurd, net als in 1934. Alleen in tegenstelling tot 1934 bleek het nu mogelijk dat dezelfde Amsterdammer weer met een plan komt. Tot overmaat van ramp is dit plan nog erger dan het vorige: In zijn plan gaat De Kuip tot op de grond tegen de vlakte. Pijnlijk, maar als het Feyenoord een betere toekomst geeft dan moet dat maar… Echter wat hij er voor in de plaats ziet is wederom een ‘onding’ zoals de legendarische voorzitter Van Zandvliet zou zeggen. Een stadion dat werkelijk waar alle aspecten die De Kuip uniek maken en Feyenoord de unieke sfeer bezorgen aan gort helpt:

• Geen overhangende tribunes
• Lange afstanden van tribune tot de veldlijnen
• Arena-achtige hellingshoeken van de tribunes
• Gebroken tribunes door een catering-ring

Onze Feyenoord-voorvaderen liggen te rillen in hun kisten, laten we er niet voor zorgen dat ze zich omdraaien in hun graf!

FRFC roept clubbestuurders op!

Alles waar De Kuip voor staat zal verdwijnen. Dat moeten we toch niet willen? Begrijp ons niet verkeerd, feitelijk gezien mogen wij hier niks van vinden, maar toch doen we het wel. Wij als supporters mogen ons eigenlijk geen Feyenoorder noemen, want wij maken geen onderdeel uit van de club. Dat was in 1934 wel anders toen de club nog een club was waar niet een enkeling het voor het zeggen had, maar de leden. Wellicht breekt dit nu Feyenoord op, want wij zijn geen lid. En ook geen onderdeel van de directie. Toch vinden wij ons Feyenoorders, en vinden wij dat jij dat ook bent. Bij gebrek aan een leden-platform die de clubcultuur beheert en laat evolueren lijkt het erop dat het een stuk moeilijker is om de club de juiste koers te laten varen. Dat blijkt natuurlijk ook wel uit de recente geschiedenis, niet alleen sportief maar ook bestuurlijk zijn er nog al wat decepties en veranderingen geweest. Laten we eerlijk zijn: Niet ten goede van de club. Want 3 keer kampioen is 40 jaar. Dat kan echt niet.

En dus roepen wij de Feyenoorders van nu met klem op wederom deze Amsterdamse inmenging in de geschiedenis van onze club een halt toe te roepen. Onze Feyenoord-voorvaderen liggen te rillen in hun kisten, laten we er niet voor zorgen dat ze zich omdraaien in hun graf! Een Amsterdams stadion in Rotterdam is wellicht de grootste smet op de geschiedenis van onze club. Dat wilde men in 1934 niet. Dat moeten wij ook nooit willen!

Wij zijn Feyenoord Rotterdam. Wij hebben Amsterdam helemaal niet nodig. En al helemaal geen onding uit Amsterdamse geesten.

Vandaag lazen we op Twitter de nieuwe toekomst van het voetballen. Tiny Sanders, de algemeen directeur van PSV, twitterde de volgende toekomstdroom voor PSV de wereld in: “Hartslag van speler die penalty moet nemen zichtbaar op boarding, toeschouwers die online gokken op raak of mis”. Het is één van de grootste problemen van de voetbalwereld in een notendop: Mensen die denken dat standaard-engagement van merken bij de voetballerij toegepast moet worden. Het is waarschijnlijk de allergrootste fout die een voetbalbestuurder kan maken…

Engagement

Voor dit gaat ontaarden in een vraag & antwoord discussie is het wellicht verstandig om uit te leggen wat engagement is (da’s Engels voor betrokkenheid). Wat merk-engagement natuurlijk maakt: “betrokken voelen bij een merk”, of het krachtwoord: Binding. Hier gaat het helaas al een beetje mis bij 95% van de mensen die denkt er iets vanaf te weten: Binding kan je namelijk niet genereren, binding ontwikkelen mensen uit zichzelf. Dat ontstaat. En iets dat ontstaan is, moet je niet verbieden (haha). Zonder dollen: Binding krijg je alleen als de liefde van twee kanten komt. Voor grote bedrijven is het moeilijk hun klanten te binden (wie gaat er nu houden van een koude iPhone die na 12 maanden kapot gaat?). Bedrijven doen hun best, scheppen de randvoorwaarden, maar het is vooral god-zegene-de-greep. Nodeloos om te vermelden is dus dat het maar weinig bedrijven lukt iets van merkbinding te genereren bij hun klanten. Dit is totaal niet van toepassing op de voetballerij. Hoewel voetbalclubs tegenwoordig grote multinationals zijn, zijn het in essentie altijd nog voetbalverenigingen (dat zijn ze zelf helaas meestal uit het oog verloren). Voorbeeld: Zie jij het al voor je dat je bij je lokale voetbalvereniging langs de kant staat te kijken en je krijgt de hartslag van de speler door die een penalty moet nemen op je touchscreentje? Kansloos natuurlijk!

Liefde moet van twee kanten komen!

FRFC over betrokkenheid.

Hoe groot voetbal ook is, voetbal op een veld zal in mijn optiek altijd klein blijven. Natuurlijk kunnen we de mooiste technologische hoogstandjes aan mensen voorschotelen. Als we toch bezig zijn met dromen: Waarom niet via Google-Glass de herhaling op je netvlies projecteren? Of geluidsstreamen wat de trainer roept via een headset naar jou oordopjes? Of wat te denken van consumer-montage van live beelden? Jij bepaalt wie je volgt, wat je wil zien… op elk gewenste moment in de wedstrijd. Toekomstmuziek? Welnee, bij Basketbal in Amerika en MotoGP doen ze het al. Maar in tegenstelling tot die twee, of feitelijk vrijwel elke andere sport (behalve boksen), is een vol stadion geen dynamische meerwaarde van de entourage van de corebusiness. Lees: Er zit geen verschil tussen een vol stadion of een lege sporthal voor de beleving van de wedstrijd. Dat komt weer doordat voetbal een trage en saaie sport is waar weinig tot niets gebeurt gedurende grote delen van de wedstrijd. Kortom: Alles wat elders werkt moet je voor de stadiongangers die voetbal kijken dus niet willen. Hoe geil zo’n gadget ook klinkt. DOE. HET. NIET! Nee, dat is te kort door de bocht, maar dekt de lading van de boodschap wel heel aardig.

We kunnen ook mooie toepassingen bedenken: Standen van andere velden zijn bijvoorbeeld een meerwaarde. Informatie over wie op scherp staat met gele kaarten, wie (bijna) geblesseerd is of wie er vervelende dingen over jou club heeft gezegd in aanloop naar de wedstrijd. Allemaal ondersteuning van het ene ding waar voetbalclubs altijd geld mee kunnen verdienen ongeacht wat: uitstraling & sfeer. Naast sportief succes het draagvlak van een club, of misschien zelfs wel meer nog dan sportief succes. Wat ons betreft investeert Feyenoord dus op jaarbasis net zoveel in sfeer als in de best betaalde speler. Investering in je merk noemen wij dat. Digitale fratsen zoals ze bij PSV willen zijn zogenaamde sfeer-doders. Dingen die afleiden van de emotie tijdens de wedstrijd, en dus de sfeer verzieken. Of gaan jullie beweren dat verjaardagen of feestjes waar iedereen naar zijn mobieltje staat te staren de leukste aller tijden zijn? #fail

Betrokkenheid

Betrokkenheid en liefde komt dus van twee kanten. Daarom zijn wij op onze ekte ekte voetbalmanier ook betrokken bij andere dingen. Zo sponsoren we een waterpolo team in Friesland, steunen we TeamVitam bij hun Roparun-campagne, sponsoren we Sportclub Feyenoord en via Vereeniging De Feijenoorder de sfeeracties in De Kuip. Toch willen wij een klein beetje speciale aandacht voor onze nieuwe kleine vrienden. Echte voetbalmerken hebben grote voetbalteams voor zichzelf! En dus zijn wij vanaf de winterstop trots hoofdsponsor van het grootste, kleinste, team van Rotterdam-Zuid: Spartaan ’20 E2. Real Rotterdam SouthSide! Give it up for the boys in black people:

Een paar weken geleden stond er een stuk in het huiskrantje van de club, Feyenoord Magazine, een mooi artikel over een rugby-chick. Eerlijkheidshalve weet ik niet meer wat haar naam was of bij welke club ze speelde. Doet er ook niet toe. Wat er wel toe doet is het volgende: Ze is een Feyenoorder en ze speelt zo goed rugby dat ze na twee jaar spelen al tegen dames-oranje aan hikt. Een flinke prestatie, waarvoor zeker ook onze complimenten!! Absoluut een artikel in Feyenoord Magazine waard. Maar… er is een maar in dit verhaal. Feyenoords artikel was absoluut leuk om te lezen, toch zit er helaas een zwaar macabere ondertoon in dit succesverhaal. Komtie:

De belangrijkste wedstrijd van het jaar + sfeer verhogende actie = Stadionverbod.

Dat zou dus niet moeten maggen!

De dame in kwestie had tot voor twee jaar terug trouw een seizoenkaart van onze club. Ging al jaren naar de Kuip. Sloeg geen wedstrijd over. Die-Hard Feyenoorder. Sfeermaker. Wat is dan het probleem denk je? Welnu komt het: Mevrouw kreeg een stadionverbod voor de duur van een eeuwigheid (ok da’s overdreven) voor het afsteken van vuurwerk bij (als ik het mij goed herinner) de Klassieker. De belangrijkste wedstrijd van het jaar + sfeer verhogende actie = Stadionverbod.

We hoeven hier geen discussie te gaan voeren of vuurwerk wel of niet is toegestaan. De wet schrijft namelijk voor dat Nederlanders slechts 3 dagen van het jaar vuurwerk mogen afsteken voor de fun. Op alle andere dagen krijg je een bekeuring. Hier zijn geen uitzonderingen voor. Daar gaat het dus niet om. Waar het wel om gaat: Feyenoord Magazine schrijft een groots artikel over de bekering van een Feyenoorder. “Kijk eens hoe ze haar leven heeft gebeterd”. Waar het artikel eigenlijk over gaat is over een supporter die De Kuip heeft ingeruild voor een andere hobby, omdat ze niet meer welkom was bij haar club. Dat klinkt een stuk pijnlijker, maar is wel het realisme van de dag. Er zijn twee groepen supporters met een stadionverbod: Zij die altijd blijven komen (zelfs tijdens het stadionverbod), en: Zij die nooit meer komen omdat ze op zondagmiddag half 3 iets anders leuks vinden om te doen. Feyenoord zal nooit uit hun hart verdwijnen, maar waarom zou je een nieuwe leuke hobby opzeggen als je bij je favoriete club toch niet welkom bent? Een trieste zaak! Stadionverboden leiden dus niet alleen tot bijzonder veel negatieve publiciteit, maar ook tot inkomstenderving voor de club op de lange termijn.

Stadionverboden zijn overduidelijk uitvloeisel van dom beleid. Niet alleen logisch redeneren onderschrijft dat, ook menig onderzoek beaamt het. Stadionverboden zijn er niet voor niets, maar ze worden wel voor niets gebruikt. Gemiddeld krijgen bij Feyenoord per jaar zo’n 0 tot 10 mensen een stadionverbod voor openlijke geweldpleging (hoeven we niet over te discussiëren). De overige paar honderd (!!!) krijgen stadionverboden van 2 tot 7 jaar (!!!) voor futiliteiten als: vuurwerk afsteken, baldadigheid, spreekkoren, belediging, wildplassen en andere kansloze (soms zelfs door beveiligingspersoneel verzonnen (!!!!)) redenen. Gisteren was het weer raak: De club stuurde een regen aan stadionverboden naar supporters van onder andere FRL en Vak W voor één van voorgaande onzinnigheden…

“De Kuip is onze kerk” betekent niet automatisch dat we roomser dan de paus moeten zijn!

FRFC over Supportersbeleid

Al deze stadionverboden en bijkomende negatieve mond-op-mond reclame zorgt ervoor dat Feyenoord bekend staat als de repressie-club. Nergens anders in Nederland is het supportersbeleid zo streng, is de politie zo hard en zijn de straffen zo hoog als bij Feyenoord. Mensen die de sfeer trachten te verhogen in het stadion worden verbannen. Niet omdat ze anderen tot last zijn, maar omdat ze Feyenoord willen zien winnen. Bizar? Feit is in elk geval dat over de jaren vele duizenden supporters zijn afgehaakt door het repressieve imago van Feyenoord. Uit recent onderzoek blijkt dat 97% van de supporters de sfeer in De Kuip (mét vuurwerk, spreekkoren, foute liedjes, intimidatie van de tegenstander) als zeer goed ervaren. Misschien is het een idee als de club die andere 3% ook eens over de streep trekt? Dat men tracht elke stadionganger te behouden in plaats van te proberen de netste club van Nederland te zijn? “De Kuip is onze kerk” betekent niet automatisch dat we roomser dan de paus moeten zijn! Moet voetbal niet een feest zijn? En horen bij feesten dan geen dronken mensen, vuurwerk en gezang??

Meisjes die gaan rugbyen en niet meer in De Kuip komen zijn op termijn de doodsteek voor Feyenoord!!

De laatste maanden is er veel gezegd en geschreven over het (on)vermogen van Feyenoord om een trainingsaccommodatie neer te zetten. Vlak voor de HNS luchtbel knapte gaf Feyenoord bij monde van Eric Gudde nog krachtig aan: “Zonder HNS, geen trainingscomplex”. Een loos dreigement op de valreep. Gelukkig voor de Stadionclub ging HNS niet door (het hoe en waarom lees je bij de collega’s van Lunatic News), en keerde de rust bij Feyenoord eindelijk terug… nouja…

Feyenoord kan met Kuip de begroting op niveau van Benfica krijgen.

HyperCube / VASF, 09-12-2013

Sinds het ploffen van de HNS-bubbel is duidelijk aan het worden dat Feyenoord in De Kuip blijft, en men over sommige dingetjes wellicht een klein beetje gelogen heeft. Het trainingscomplex is bijvoorbeeld zonder HNS ineens toch wel mogelijk. Daarbij is men na de eigen hetze tegen De Kuip nu weer druk bezig het imago van De Kuip te herstellen. Naast vele verbouwingen (uitvak, maasgebouw, catering, koffie-corner, autopoort, vak KK accommodatie, vak Z, vak W), regent het ook nog eens evenementen in De Kuip! Bijzonder goede ontwikkelingen dus! Als ultiem dikke streep eronder zei onze grootste vriend Bert van Oostveen zéér recent dat Oranje in de toekomst gewoon terug komt naar De Kuip (mits er een paar kleine aanpassingen doorgevoerd worden, dat wel). Feyenoord is dus back on track na zeven jaar HNS-debacle, en kan zich langzaamaan weer de naam topclub gaan toe-eigenen. Feyenoord wil zich tenslotte meten met internationale grootmachten als Barcelona, Chelsea, Arsenal, Liverpool en Borussia Dortmund. Wat dat betreft wederom goed nieuws: Als we de mensen van HyperCube mogen geloven dan kan Feyenoord op internationaal niveau naast Benfica komen met wat kleine aanpassingen aan De Kuip. Topclub Feyenoord dus!

Feyenoord kan weleens een van de topclub der topclubs worden in Europa. Topclubs definiëren zich namelijk niet alleen door een goede trainingsaccommodatie of een berg zilver in de kast, maar ook door een historische achtergrond en bovenal een gigantische supportersschare. Met De Kuip én Het Legioen heeft notabene ‘De Stadionclub’ (!!!) twee van de drie eigenschappen al in de pocket. Nu die andere twee nog. Dat besef lijkt er echter helaas niet helemaal te zijn. Feyenoord zit nog altijd een beetje krap bij kas. Wat mij betreft is het dan ook nogal wonderbaarlijk te noemen dat (wederom) een grote financiële geste ten gunste van de trainings-professionaliteit van Feyenoord zo hard werd neergesabeld. Reden? “Eric Gudde heeft aangegeven dat supporters niet langer welkom zijn op de trainingsaccommodatie Hillesluis om trainingen bij te wonen. En dit valt moeilijk te verkopen als supporters er zelf aan mee betaald hebben” aldus de bestuursleden van de vereniging SsF (volwaardig lid van de Vrienden van Feyenoord).

Het besef dat een topclub (bizar veel en betrokken) supporters heeft lijkt dus zelfs na al die jaren niet helemaal door te dringen bij de Feyenoord-top en dat vinden wij jammer. Feyenoord mét supporters is namelijk zoveel krachtiger dan Feyenoord tegen –of erger- zonder supporters. We kunnen het mis hebben maar ‘volk’ maakt Feyenoord in onze ogen namelijk de trotse volksclub van Nederland. Het kan toch niet zo zijn dat elite-club Ajax traint mét supporters en volksclub Feyenoord het volk volledig buiten sluit? Dá hoor nie!!!

Feyenoord speelt op 11 januari in Marbella tegen Fortuna Düsseldorf.

De vertrouwde bronnen van FRFC

In dat kader willen wij dan ook alvast alle onduidelijkheid over het trainingskamp in Marbella wegnemen. Feyenoord speelt op 11 januari een oefenwedstrijd tegen Fortuna Düsseldorf. Men overweegt deze wedstrijd te spelen in het stadion van Marbella (ANDERE LOCATIE DUS!) vanuit veiligheidsoverwegingen. Niet omdat er 80 mensen van de business-club zijn uitgenodigd, maar omdat er vele honderden Feyenoorders inmiddels al geboekt hebben voor een weekje Marbella. De Feyenoord-top is bang dat bij het horen van de tegenstander wellicht nog vele honderden zullen volgen… Bang…

Presentatie van een topclub dus. Een volksclub. Met z’n allen op trainingskamp in het buitenland. Feyenoord on tour. Samen de schouders onder het trainingscomplex en de club. Een volksclub is tenslotte van het volk, of je het nu leuk vindt of niet. Dus heren bestuursleden: Schudt die afschuw eens van u af! Niet miepen. Niet lullen, maar poetsen. U werkt bij een topclub. Een volksclub. In Rotterdam! Hart op de tong. Ruwe bolster. Blanke pit. Recht voor z’n raap. Geen woorden, maar daden. Sterker door Strijd…

Hand in Hand, Kameraden.

Afgelopen week verschenen er (weer) een aantal negatieve publicaties rondom Lex Immers. Lex reageerde op zijn beurt licht geïrriteerd door te vertellen dat hij het zat is om te pas en te onpas, op straat en in winkels, door supporters van alles toegewenst te worden. Te moeten uitleggen aan zijn kinderen waarom supporters van zijn club hem uitschelden. Kansloos.

Dat eerste doet ons inmiddels niets meer verbazen. Media schrijven maar wat graag negatief over Feyenoord. Feyenoord scoort namelijk en aangezien er bij Feyenoord altijd wat is, is het een geliefd onderwerp voor journalisten. Feyenoord is niet voor niks dé onmisbare voetbalclub van Nederland… Ook voor de media. Dat diezelfde media de voetbalkwaliteiten van Lex blijven afkraken is irritant. Niemand hoeft een Feyenoorder of wat dat betreft Lex zelf nog te vertellen dat hij – op z’n Rotterdams – “voor geen poot ken voetballuh”. Technisch is hij zéér zwak en afronden is – to say the least – niet zijn specialiteit. Steeds vaker lezen wij echter op internet hele scheldkanonnades van ‘supporters’ van Feyenoord aan het adres van Lex gericht. Kansloos!

Sinds wanneer zitten wij Feyenoorders te wachten op technisch-begaafde-hoogstaande-voetballers? Lex beukt, sleept, zwiert en rent de poten uit z’n lijf. Soms als een kip zonder kop, maar hij is allang niet meer de slechtste speler van het veld. Natuurlijk mist hij kansen, maar in tegenstelling tot de rest creëert hij ze wel. Nee, dat nieuwe Legioen dat Feyenoord heeft aangetrokken dat systematisch eigen spelers en eigen stadion afkraakt, uitfluit en blijkbaar zelfs vrot-scheld in de supermarkt komt mij de neus uit!! Feyenoord-onwaardige als je het mij vraagt, en over een paar seizoenen zie je ze niet meer bij de club. Zodra ze een nieuwe hobby of uitje hebben gevonden zijn ze pleite… een gebroken club achterlatend. Zeg niet ‘dat doen Feyenoorders niet’, nog geen 25 jaar geleden was het stadion gewoon wekelijks helemaal leeg. Het is frustrerend om als trouwe Kuipganger deze tendens te moeten waarnemen. Een aantal jaren geleden was het ondenkbaar als een Feyenoorder De Kuip of een willekeurige speler zo negatief benaderde. Dan kon je gelijk een paar stompies krijgen. Er is namelijk niets beters en mooiers dan De Kuip. Natuurlijk kan De Kuip iets beter worden, maar het staat al lichtjaren voor elk ander stadion in de wereld. Net als Lex.

Ik vloek ook als die maffe reiger weer, voor de zoveelste keer, een kans voor open doel mist. Net als bij elke andere speler, maar als ik bij de training (mijn supermarkt) ben dan is het een schouderklopje, “kom op goos, volgende keer beter”. Ik weet dat Lex niet de beste voetballer is, maar dat was Paul Bosvelt ook niet toen hij naar Feyenoord kwam. Lex bezit niet de kwaliteiten voor het Nederlands Elftal, maar who gives a fuck? Als ik Lex zie scoren en als hij als enige speler in de selectie de moeite neemt om dit te vieren met de supporters dan denk ik: Jij snapt het. Als Hagenees heeft hij misschien wel zo’n rare reiger op zijn rug staan, maar was Lex op Zuid geboren wastie voor Feyenoord geweest!!!

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Steun je eigen club. Haat de rest.

Geen woorden. Maar daden!

Voetbalsupporters zijn tuig en uit-fans moeten niet meer toegelaten worden bij wedstrijden, aldus Joost Eerdmans. Celtic-fans goten zich vol met alcohol om daarna ongestoord te gaan rellen, aldus de Spits. En als we ChristenUnie-Kamerlid Gert-Jan Segers moeten geloven, gaat het elke week compleet los bij voetbalwedstrijden. Wanneer stopt de demonisering van voetbalsupporters?

Foto: lunaticnews.nl

Dertien jaar ga ik nu naar Feyenoord. In de beginjaren wat minder dan nu, maar sinds een jaar of acht, negen, vrijwel alle thuiswedstrijden en daarna ook veel uitwedstrijden. Eerst op Vak J, een rustig vak, later op het beruchte Vak S en nu al weer een aantal jaren op Vak X, achter de goal, door m’n vader wel eens de ‘jongenstribune’ genoemd. In die dertien jaar heb ik me maar één keer bedreigd gevoeld: toen politieagenten met getrokken wapens in de entree van het Maasgebouw stonden om de woedende meute weg te drijven.

Natuurlijk, er werd wel eens gereld en er vlogen wel eens stenen rond De Kuip. De eerste keer dat ik dat zag ging ik pas heel kort naar wedstrijden. Dat was bij Feyenoord – Fortuna Sittard in 2001, toen een enorme groep supporters na de, verloren, wedstrijd het Maasgebouw opzochten. Daar begreep ik toen weinig van, maar in de jaren daarna stond ik regelmatig zelf voor dat gebouw m’n woede over de geleverde prestaties en vooral het, in onze ogen, falende beleid van de clubdirectie te uiten. Altijd geweldloos. Ik kan ook helemaal geen stenen gooien.

Soms gebeurt er wat bij voetbal, zoals na Feyenoord – Kuban Krasnodar eerder dit seizoen, toen ME’ers een vader en zoon het ziekenhuis in sloegen. Verkeerde plaats, verkeerde moment, of symbolisch voor een dieper probleem? Ik denk dat laatste. Voetbalbond KNVB en de clubs zetten sinds een paar jaar in op ‘normalisatie’; de relatie tussen politie en supporters moet ‘normaliseren’. Dat klinkt nobel, maar de uitwerking is vooralsnog geweest dat er meer verplichte buscombi’s zijn opgelegd, politiegeweld is toegenomen en daarmee ook de frustraties tegen die agenten. Politieagenten die een vriend van me aanspreken op een trip naar het buitenland met wat Feyenoord-vrienden, en dat ze overwegen “ook maar een mannetje te sturen om jullie in de gaten te houden”. Agenten die je nooit gezien hebt maar bij je voor en achternaam noemen. Agenten die onschuldige supporters met geweld van de tribunes willen verwijderen. De spanning tussen politie en supporters neemt juist toe, van normalisatie is helemaal geen sprake.

Het ‘videoteam’ van de politie brengt voor, tijdens en na wedstrijden supporters in beeld. Iedereen wordt gefilmd en gefotografeerd, schuldig en onschuldig. (foto: lunaticnews.nl)

Boos kan ik dan ook worden als ik lees dat het weer de voetbalsupporters waren die het allemaal deden. Jaja, dat tuig, kaal, getattoeerd en natuurlijk strak van de dope – allemaal! Vaders en zonen kunnen niet meer samen naar het stadion! Nu doe ik dat dus al dertien jaar maar het aantal incidenten dat we hebben gezien is op één hand te tellen. En aangezien vaders en zonen zomaar het ziekenhuis in geslagen kunnen worden door ME’ers, waarvan ik weet dat er sommige zélf onder invloed zijn van drugs, gezien hun enorme pupillen en kauwende wangen, geloof ik eerder dat politie het onveilig maakt dan supporters.

Maar toch, het zijn de supporters die alles doen. Daarom moeten uit-fans maar verboden worden bij wedstrijden, als Joost Eerdmans. Begrijpt hij niet, los van de absurde populistische inhoud van z’n uitspraken, dat dit pragmatisch gezien niet gaat werken? Dat er dan juist meer uit-supporters tussen het thuispubliek gaan zitten, zoals we nu gedwongen worden te doen bij Ajax – Feyenoord? Dat onveiligheid misschien juist wel toeneemt met zijn maatregel? En begrijpt CU-Kamerlid Segers niet dat voetbal de schatkist jaarlijks miljoenen euro’s oplevert? Natuurlijk, politie-inzet kost geld, maar met de hoge salarissen en daarbij horende belastingafdracht, ticketverkoop enzovoort, gaan er jaarlijks miljoenen euro’s via voetbalclubs naar de staatskas.

De vraag is nu: wanneer stopt de criminalisering en demonisering van voetbalsupporters? Hoe lang pikken we absurde buscombi’s naar clubs NEC, Go Ahead Eagles en Cambuur nog? Hoe lang accepteren we nog dat er politiefuiken worden opgezet om ons uit gemeentes te weren? Dat er snelwegen worden afgezet om ons tegen te houden? Dat je een platte lat in je nek krijgt als je te kritisch bent tegen ME’ers? Dat politici en media ons wegzetten als de criminelen? Dat je een stadionverbod riskeert als je je eigen club wilt zien spelen tegen de aartsrivaal? Dat politieagenten je privéleven en vakanties kennen en je daarop aanspreken?

Hoe lang pikken we het nog?

Dat het ook anders kan bewijst Celtic op haar clubsite, waar ze zich uitspreekt tegen de behandeling van haar eigen supporters in Amsterdam.  

 

Bron: Leven met Feyenoord

Naar aanleiding van het eerste deel van onze zoektocht hebben we echt onwijs veel respons gekregen vanuit alle hoeken. Waarvoor veel dank! Een groot aantal theorieën en verhalen kregen we binnen. Een beknopt overzicht van de leukste theorieën uit de reacties op het eerste artikel waar we (even) naar gekeken hebben:

1. Bolton Wanderers: Een huidig journalist/blogger voor Sportgeschiedenis.nl,  Jurry van Vooren, is in 1996 gepromoveerd op zijn club ‘Feyenoord’. Deze scriptie staat online en hierin is de navolgende passage geschreven; “De clubkleuren werden ook meteen veranderd: vanaf dat moment betrad Feyenoord in de bekende rood-witte shirts met zwarte broek de vele voetbalarena’s. Het shirt was oorspronkelijk afkomstig van de Engelse Bolton Wanderers.”

Er ontbreekt bij deze essentiële zinsnede helaas een bronvermelding. Het is de originele bron voor veel andere vermeldingen op internet. Omdat we er vanuit gaan dat een doctorandus zijn scriptie niet bij elkaar fantaseert, hadden wij deze theorie gebombardeerd tot ‘speerpunt’. Hier komen we dus uitgebreid op terug!

2. “Tijdens de rondleiding door De Kuip vertelde de gids dat het rood wit is, omdat de dames die de shirts moesten maken dit voor twee clubs moesten doen. Ze hadden voor zowel rood als wit te weinig om shirts te maken voor twee clubs. Dus hebben ze het samengevoegd tot wat vandaag de dag nog altijd het rode shirt van Feyenoord is.”

Een mooie theorie, maar dan zou er dus nog een club moeten zijn in de regio die in Wit/Rood speelt. We hebben deze theorie vluchtig gecontroleerd, maar bij de club is hierover niets bekend.

3. Een andere mooie theorie is het verhaal over de socialistische revolutie(s) van 1917 in Rusland. Het kamp Rood (socialisten) tegen het kamp Wit (tsaar aanhangers). Zou ons shirt daarvan een afgeleide zijn? Het clublied is tenslotte ook van communistische aard, kameraden!

Hoewel Nederland begin 1900 communisme zeker een opkomende politieke stroming was is er geen aanleiding te vinden in de boeken dat de Feyenoorders van toen ‘politieke beesten’ waren. U moet namelijk weten dat de eerste Feyenoorders allen bewoners waren van Rotterdam-Zuid. Op Zuid woonden arbeiders die van de eilanden (Hoekse Waard, Flakkee + Zeeland) en Noord-Brabant kwamen. Dit is ook terug te vinden in de straatnamen op Zuid die, niet toevallig, bijzonder veel gelijkenis vertonen met plaatsnamen op de eilanden. Daarnaast trekken omgekeerd elke 14 dagen nog altijd super veel supporters uit Brabant en Zeeland naar De Kuip toe. Kortom: De kans dat de bewoners op Zuid beheerst werden door een politieke ideologie uit de verre Sovjet Unie is klein. Lees: Wat de boer niet kent… dat vreet hij niet…

Een stapje terug

Voor we onze speerpunt-theorie gaan doornemen willen we een klein stapje terug doen: Hoewel de reden voor het Wilhelmina-shirt bekend werd gemaakt in ons vorige bericht, wisten we van de Geel/Zwarte strepen van Celeritas dan weer niks terug te vinden (moet gezegd: ook niet naar gezocht). De archivaris van Sportclub Feyenoord, ‘ome’ Henk van der Stoep, wist hier wel degelijk licht op te schijnen: Volgens de overlevering was de keuze voor Geel/Zwart eenvoudig: “Dat was in die periode de mode…” Hoe simpel kan het zijn? Een prachtige oneliner anekdote! En wij ondertussen Ajax altijd maar wegzetten als modebewuste mooiboys…

The Bolton Wanderers Hoax

Laten we voorop stellen dat wij geen contact hebben gehad met Jurryt van Vooren over zijn scriptie. Jurryt heeft tenslotte een overzicht gedestilleerd uit het archief van Feyenoord en dus gingen we direct naar de bron! Voor het zover was leverde de stelling dat het Feyenoord-shirt van Bolton af komt een levendige discussie op. Hoewel Bolton Wanderers een oude club in Engeland is, waren de prestaties in die tijd niet echt je-van-het. In de periode dat Feyenoord, Feyenoord werd speelde Bolton zelfs tweede divisie. Daarnaast hadden ze in de jaren ervoor slechts twee maal een FA Cup finale gespeeld… en allebei de keren verloren. Niet echt een club om ‘trots’ op te zijn dus… en al helemaal niet om je aan te spiegelen. Toch?

• Lijst met kampioenen van de Engelse Competitie
• Lijst met kampioenen van de Engelse Beker

Bij het archief Sportclub Feyenoord mochten we bij wijze van hoge uitzondering onderstaande documenten inzien die de connectie met Bolton Wanderers verklaren:

Klik op de foto’s voor een groter formaat!

Bovenstaande officiële correspondentie uit 1996 van Feyenoord laat ons zien dat clublegende Fred Blankemeijer met eenzelfde zoektocht als ons bezig was in dat jaar. Hij suggereert dezelfde theorie als ons voor wat betreft het kopiëren van een Engelse club. Hij vraagt aan The Football Association of ze kunnen achterhalen welke Britse voetbalclub rond die periode ook in Rood/Wit speelde. Reactie komt via de afdeling Public Affairs (een soort klantenservice), die zegt dat ‘Arsenal, Nottingham Forrest, Stoke en misschien nog wel een paar clubs in Rood/Wit speelden’. Bolton Wanderers had echter een 100% match volgens deze man. Bolton bevestigd vervolgens naar Feyenoord dat ze ook in Rood/Wit hebben gespeeld. Vanaf dit moment is ‘het’ geschiedenis geworden.

Waar gaat het dan mis? De beste man van de Football Association die de vraag beantwoordt zegt het eigenlijk natuurlijk zelf al: veel clubs speelde erin! Hij suggereert vervolgens een exacte match te hebben. Wij kiezen er echter voor om niet zomaar de suggestie van een vreemdeling aan te nemen. Dus onderzochten we zelf via welke clubs er voor 1913 allemaal in Rood/Wit speelde. Het geluk wil dat iemand, dit al voor ons had gedaan! Een lijst:

• Bolton Wanderers (1890 – 1891)
• Doncaster Rovers (1895 – 1897)
• Kidderminister Harriers (1886 – 1900, 1920, 1950, 1986 – 1999, 2008 – 2010)
• Manchester United (1887 – 1893)
• Southampton (1894 – 1897)
• Sunderland (1884 – 1887)

Niet zomaar een paar clubs dus! Wat volgt voor ons is een stukje voetballogica waar zelfs Johan Cruijf geen speld tussen zou kunnen krijgen: De Feyenoorders van 1912 waren echte voetbaljongens. Al jaren geldt in de voetballerij de term: “Als je wint heb je vrienden”. Dat zal begin 1900 niet anders zijn geweest. Clubs die winnen krijgen aandacht. Als we dan de eerder genoemde lijsten ‘kampioenen’ erbij halen zien we dat Aston Villa (waar de kleuren van Wilhelmina niet geheel toevallig vandaan kwamen) samen met Manchester United én Sunderland een dominante factor waren in het Engelse voetbal. Toeval of niet? In het seizoen 1912 – 1913 werd Sunderland kampioen van Engeland… Een competitie die in de Nederlandse kranten enorm veel aandacht kreeg in tekst en beeld!

Onze nieuwe speerpunt-theorie is dan ook de volgende: De eerste Feyenoorders hebben uit het nieuws vernomen dat Sunderland kampioen van Engeland is geworden/ging worden en men heeft hierop de clubkleuren gebaseerd. Dit in combinatie met een oude foto, begeleidende tekst of de toen al populaire voetbalplaatjes (in kleur !!!!) die verstrekt werden bij pakjes sigaretten maken het af. Het is wellicht wat suggestief, maar het is in onze ogen allemaal een stuk plausibeler dan de suggestie van Public Affairs (die trouwens met Arsenal én Stoke twee clubs opnoemde die nooit in Rood/Wit hebben gespeeld).

Laten we eerlijk zijn, de kans dat het onbekende Bolton Wanderers de bron van het Rood/Wit was is in dit licht bezien zo goed als nihil. Kan het dan zijn dat Rood/Wit simpelweg de mode was van 1912? Is het United? Of is het juist Sunderland, een club oude warme banden met Feyenoord, die ons op het Rood/Wit bracht? Of, of, of… heeft het nattevingerwerk van de FA medewerker en de nalatigheid van Jurryt van Vooren om echt onderzoek te doen ons voor altijd toch aan Bolton Wanderers verbonden?

100% zeker gaan we het nooit weten, want het officiële cluborgaan in de periode 1912-13 rept met geen enkel woord over de kleuren wijziging… en alle Feyenoorders die deze opmerkelijke switch hebben meegemaakt zijn helaas niet meer onder ons. We blijven onverminderd onze zoektocht doorzetten, en mochten we de herkomst achterhalen gaan we deze op zeker met jullie delen!! Tot zoverre…

Wise Men say,
only fools rush in!
But I can’t help,
falling in love with you!!!