Jaja, die titel is geen goede ABN-one-liner. Maar who cares? Het is de Rotterdamse variant van ‘een Feyenoord-hart’. Met enige regelmaat zie je zo’n een berichtje voorbij komen, soms zelfs op TV, van Feyenoorders die proberen uit te leggen wat het Feyenoord-gevoel is. Feyenoorders die daarbij de fout maken door te zeggen: “Feyenoorder word je niet, dat ben je”. Klinklare onzin natuurlijk!
Een Feyenoorder gaat voor het elftal, maar ook voor de club, en ook voor het stadion, en ook voor de sfeer en voor het verleden…”
Bron: “De Coolsingel bleef leeg”
Het doet wat mij betreft afbreuk aan de magie van de club. Een volksclub is geen elite-clubje waarin je per toeval geboren kan worden. Een volksclub is een club waarbij de deur voor iedereen open staat! De groep Feyenoorders dat met de paplepel krijgt ingegoten voor welke club ze moeten zijn is groot. Dat hoort namelijk bij een volksclub. De groep Feyenoorders die, onverwacht, Feyenoorder worden is nog vele malen groter! Verhalen van jonge kinderen, tieners, volwassenen en opa’tjes / oma’tjes die op hun leeftijd voor het eerst naar De Kuip gaan en geraakt worden met de betovering zijn legio(en). Het Feyenoord-gevoel is terug te vinden in De Kuip: knus, kort op elkaar. Waar je ook zit, alles lijkt binnen handbereik. Wie één keer in De Kuip is geweest is verkocht. Daar hoef je niet mee geboren te worden.
Het Feyenoord-gevoel is wat ons betreft zoals de Feyenoord-supporters zijn: Fanatiek, wars van andere clubs en invloeden van buitenaf. Wij moeten geen capo op een verhoging. Een opper-supporter met een megafoon. Wat Feyenoord groot maakt is dat ‘ze’ door het hele stadion zitten. Die supporters die alleen voor Feyenoord komen. Zelfs als er geen tegenstander komt dan zijn ze er, zijn wij er, met duizenden bij een training of bij een geheime oefenwedstrijd. Het Feyenoord-gevoel is ook zoals Royston Drenthe de Feyenoord-supporters herinnert:
Oer-Feyenoorder Fred Blankemeijer sprak ooit de magische woorden: “Een leven met Feyenoord, is een mooi leven”. Dát ene zinnetje is waarschijnlijk de puurste beschrijving van het Feyenoord-gevoel. Het Feyenoord-gevoel is zo veelzijdig. Het Feyenoord-gevoel is eigenlijk niks, maar het is ook alles… Het maakt niet uit of je van ver komt of uit Rotterdam. Of je zwart bent, wit of geel. Of je een dikke neus hebt, of juist niet. Of je platzak bent of zwemt in het geld. Feyenoord is, in tegenstelling tot wat sommige mensen vinden en denken, van iedereen / voor iedereen. Dat is het Feyenoord-gevoel, of dat was het, en zou het moeten wezen…
La familia. Hand in Hand, Kameraden!
Drenthe was/is absoluut alles behalve een makkelijke speler, maar je kan niks over zijn werklust op het veld zeggen. Bovendien: Gratis is altijd goed. Wat mij betreft hadden we het gewoon kunnen proberen, contract voor een half jaar, met optie tot verlengen naar 1. 2 en 3 jaar. Was absoluut het proberen waard! Als laatste een echte Rotterdammer, die snapt wat Feyenoord is en waar Feyenoorders voor staan!! Een kwaliteit die in het huidige team toch enigzinds ontbreekt als ik eerlijk ben.
Hou op man. Hij was bereid om voor , spreekwoordelijk, een appel en een ei te komen spelen bij Feyenoord. Hij wilde zijn carrière weer op het rechte pad krijgen en had er alles voor over om dit bij Feyenoord te doen. En als er iemand niet arrogant is dan is Royston het wel. Je moet niet spreken waar je ogen en oren niet zijn geweest.
Royston is een ekte ekte.
Hoe komt het toch dat degenen die ECHT willen, áltijd voor een gesloten deur komen te staan?
Waarom kun je als oerFeyenoorder niet voor de club werken?
Of je nou voetballer bent of kaartjesverkoper: als je van Feyenoord houdt motten ze je niet bij de club.
Dan word je als lastig gezien.
Pffff
Hij wilde zó graag terug. Had er echt alles voor over. En juist iemand als Roya missen we nu. Doodzonde !
oneens, die jongen is gewend om alles te krijgen wat zn hartje begeerd. verlangt minsten een miljoen, en moet per se hangende linksbuiten staan. Wij hebben geen behoefte aan arrogantie op zuid. geen speler staat boven het team (zelf pelle niet)